Het kwartaalverslag zag er solide uit. De inkomsten waren stabiel, de bedrijfsvoering verliep voorspoedig en de raad van bestuur was tevreden.
Het begon met een routineuze phishingaanval, een vergeten toegangspunt van een leverancier. Binnen enkele uren vertraagden de systemen, lekten er kritieke gegevens uit en begonnen toezichthouders vragen te stellen.
Investeerders hadden dit niet zien aankomen. Ze hadden de cijfers bestudeerd, maar niet de veerkracht. Ze hadden de productie gevolgd, maar niet de bescherming. Ze hadden vertrouwen in de balans, terwijl het echte risico buiten beeld bleef. Dit is de blinde vlek. Investeerders meten alles behalve cyberweerbaarheid.
Financiën & Fintech, Olie & Gas
Aandeelhouders in de GCC eisen, net als overal elders, groei, dividenden en voorspelbaarheid op kwartaalbasis. Maar ze eisen zelden bewijs van digitale veerkracht.
Deze stilte laat een gevaarlijke leemte achter. Want in de huidige markten is cyberbeveiliging geen technische kwestie. Het is een financiële kwestie.
Eén enkele inbreuk kan jarenlange prestaties in enkele uren tenietdoen. En beleggers blijven achter met de vraag waarom ze nooit de juiste vragen hebben gesteld.
Eenmaal verloren vertrouwen komt niet gemakkelijk terug.
Een fintechbedrijf in Dubai wordt het slachtoffer van een stille inbreuk. Rekeningen worden twee dagen lang bevroren. Er gaat geen kapitaal verloren, maar het vertrouwen verdampt. Institutionele beleggers verschuiven hun posities binnen 48 uur. Aan het einde van de week zijn de waarderingen met dubbele cijfers gedaald.
Of een olieveldcontractant in Saoedi-Arabië raakt operationele gegevens kwijt. De technische impact is gering. De impact op de markt is enorm. Internationale partners twijfelen aan de betrouwbaarheid. Concurrenten positioneren zich als veiliger alternatieven. Contracten ter waarde van honderden miljoenen wisselen van eigenaar.
De cijfers op het kwartaalverslag doen er niet meer toe. Wat telt is vertrouwen, en vertrouwen dat eenmaal verloren is gegaan, keert niet gemakkelijk terug.
In de Golfregio zijn investeringen meer dan alleen financieel. Ze zijn ook politiek. Staatsfondsen, family offices en institutionele spelers zien cyberweerbaarheid als een maatstaf voor goed bestuur.
Als een bedrijf zijn eigen systemen niet kan beveiligen, kan het dan wel worden vertrouwd met nationale projecten? Als het management na een inbreuk zwijgt, kan het dan wel worden vertrouwd met internationale partnerschappen? Voor investeerders zijn dit geen technische vragen. Het zijn existentiële vragen.
Waarom is deze blinde vlek zo hardnekkig?
Cyberrisico's worden gepresenteerd als technisch jargon in plaats van als statistieken op bestuursniveau.
Beleggers belonen kwartaalwinsten, niet veerkracht op lange termijn.
In tegenstelling tot financiële audits blijft cyberweerbaarheidsrapportage vrijwillig.
Bij Alexsta halen we cyberbeveiliging uit de kelder en brengen we het naar de directiekamer. Ons Assess, Enhance, Respond-raamwerk is niet alleen ontworpen voor operationele veerkracht, maar ook voor het vertrouwen van investeerders.
We leggen verborgen kwetsbaarheden bloot en vertalen deze naar meetbare gegevens, zodat aandeelhouders de blootstelling aan risico's in financiële termen begrijpen.
We versterken zowel systemen als rapportages, zodat besturen de juiste taal hebben om markten gerust te stellen voordat aanvallers toeslaan.
We handelen snel in crisissituaties en zorgen ervoor dat beleggers duidelijkheid en controle krijgen in plaats van stilte en verwarring.
De volgende inbreuk in de Golf zal misschien niet leiden tot het instorten van systemen. Maar het zal wel leiden tot een instorting van het vertrouwen.
Investeerders zullen zich afvragen waarom ze geen bewijs van veerkracht hebben geëist. Besturen zullen zich afvragen waarom ze dit niet hebben gemeld. En concurrenten zullen klaar staan met een antwoord: “Wij zijn veiliger.”
Omdat de blinde vlek niet langer acceptabel is. En aanvallers weten al dat je niet kijkt.
Aangedreven door AlexSta CyberSecurity AG